دینوری. احمد بن محمّد. یکی از مشایخ صوفیه و مولد وی در اواخر مائۀ سیم هجری بدینور است. اودرک صحبت عبدالله خراز و ابومحمد حریری و ابن عطار و رویم کرده و سلسلۀ خویش بیوسف بن حسین می پیوندد. او از دینور به بغداد شد و سپس بنیشابور بازگشت و به موعظت و ارشاد پرداخت و بعد از آن به ترمد رفت و خواجه محمد بن حامد از تلامیذ شیخ ابوبکر وراق که بترمد دستگیری اهل طلب میکرد با مریدان باستقبال وی از شهر بیرون شد و بوسه بر رکاب وی داد. ابوالعباس بعد از مدتی اقامت در ترمد بسمرقند ارتحال کرد و در آن شهر به سال 340 هجری قمری داعی حق را لبّیک گفت و هم بدانجا مدفون گردید. رجوع به نامۀ دانشوران ج 4 ص 61 شود
