معنی ابوالطیب بغدادی ابوالطیب بغدادی (اَ بُطْ طَیْ یِ) ضبّی. محمّد بن المفضل بن سلمه بن عاصم البغدادی. فقیه شافعی. او در فقه شاگرد ابن سریج بود و صاحب تألیفات عدیده است. وی بجوانی در سال 380 هجری قمری درگذشت لغت نامه دهخدا