عبدالله بن محمد، مکنی به ابوالحسن. او در خانه ابوالحسن علی بن عیسی منعم بود و خطی خوش داشت و در نحو لغت بر مذهب کوفیان و بصریان میرفت و کتاب معانی القرآن را از جهت علی بن عیسی ترتیب داد و ازاوست: ’کتاب المختصر فی علم العربیه’ و ’کتاب المقصور و الممدود’ و ’کتاب المذکر و المؤنث’ و ’کتاب الفسیح’ در علم لغت و ’کتاب اخبار اعیان الحکام’ که از آن ابوالحسن بن ابی عمرو کرده و ’کتاب السرار فی الراسیات و المستکفات’ و ’کتاب اعیاد النفوس فی العلم’ و ’کتاب رمضان و ما قیل فیه’. (از فهرست ابن الندیم)
