علی بن جعفر یا احمد. از مردم خرقان بسطام. یکی از مشایخ کبار صوفیه. تولد او در 352 و وفات روز سه شنبه دهم محرم 425 هجری قمری به هفتادوسه سالگی. کرامات بسیار از او نقل کنند. و بعضی گفته اندخرقان از قراء سمرقند است. دو رباعی ذیل از اوست: آن دوست که دیدنش بیاراید چشم بی دیدنش از گریه نیاساید چشم ما را ز برای دیدنش باید چشم گر دوست نبیند بچه کار آید چشم. # # # اسرار ازل را نه تو دانی ّ و نه من وین حرف معما نه تو خوانی ّ و نه من هست از پس پرده گفتگوی من وتو گر پرده برافتد نه تو مانی ّ و نه من. و رجوع به ابوالحسن علی بن جعفر شود
