ابن فخرالدین مسعود بن عزالدین حسین، مکنّی به ابوالحسن و ملقّب به حسام الدین. وی فرزند کهتر ملک فخرالدین مسعود نخستین تن از ملوک بامیان بود. برادر بزرگتر او شمس الدین محمد بود که پس از پدر به سلطنت بامیان رسید. (از حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 609). وی همان شاهزاده ای است که نظامی عروضی کتاب چهارمقالۀ خود را به نام او تألیف کرده است. پدر وی فخرالدین مسعود اولین پادشاه از ملوک غوریۀ بامیان است، و شمس الدین محمد بن فخرالدین مسعود، برادر اوست. هیچ ذکری از این شاهزاده در کتب تواریخ نیست. فقط قاضی منهاج الدین عثمان بن سراج الدین الجوزجانی در کتاب طبقات ناصری (ص 104) در ضمن تعداد اولاد فخرالدین مسعود، نام او را می برد. و سال وفات او معلوم نیست ولی چون در حین تألیف چهارمقاله در حیات بوده وفات او بالضروره بعد از حدود سنۀ 550 هجری قمری که تاریخ تألیف این کتاب است، واقع شده. (تعلیقات چهارمقالۀ نظامی عروضی ص 2)