ابن سعد بن علی بن یوسف الغنی بالله بن محمد بن أحمر، مکنی به ابوالحسن و ملقب به الغالب بالله ، نام او بصورت ’علی بن سعد بن محمد...’ و ’علی بن نصر بن سعد بن سلطان ابی عبدالله محمد بن سلطان ابی الحسن’ نیز آمده است. وی از ملوک بنی الاحمر در اندلس بود. و پس از حوادث بسیاری توانست به سلطنت برسد، و با اسپانیا جنگهای بسیاری کرد که به صلح انجامید. او در بصره به مرضی شبیه صرع مبتلی گشت لذا از پادشاهی معزول شد و به شهر ’منکب’ منتقل گشت و در سال 890 هجری قمری در آنجا درگذشت. (از اعلام زرکلی از نفح الطیب ج 2 ص 1260 و بدائع الزهور ج 2 ص 230 و اخبارالعصر فی انقضاء دوله بنی نصر، که در انتهای کتاب ’آخر بنی سراج’ چاپ شده است)
