ابوالحسن علی بن حسین. (577- 657 هجری قمری / 1181- 1258 میلادی) فقیه اصولی یمانی. در تعز به کسب دانش پرداخت و نخستین کسی است که اذان گفتن هنگام به خاک سپردن مرده را مقرر داشت و آنگاه گروه کثیری بدان فتوی دادند. او راست تألیفاتی در اصول و دیگر علوم دینی از قبیل ’الرد علی الزیدیه’. (از اعلام زرکلی ج 2 ص 668)
