کنیت زیاد بن ابی زیاد خراسانی. امام طائفۀجارودیه، از غلات زیدیه که متجاهر به سب ّ شیخین بوده است و لقب او سرحوب است. ابن الندیم او را مکنی به ابوالنجم و نامش را زیاد بن المنذر العبدی میگوید. و معاصر بوده است با جعفر بن محمد بن علی علیه السلام. و درجای دیگر گوید او تفسیری از قرآن از امام محمد باقرعلیه السلام روایت کرده است. و خوارزمی در مفاتیح العلوم نام او را زیاد بن ابی زیاد یا ابی زیاده آورده است
