ابن اسد بصری مکنی به ابوالاحرص. از فقها و مؤلفان و متکلمان بزرگ اصحاب حدیث شیعۀ امامیه در قرن دوم هجری است و در باب امامت تألیفاتی دارد و ابومحمد حسن بن موسی نوبختی در نجف اشرف موقعی که بقصد زیارت آمده بود وی را ملاقات و از او اخذ علم کرد. این مرد با ابوسهل نوبختی و خواهرزادۀ نوبختی ابومحمد حسن بن موسی نوبختی از اولین کسانی هستند که به تبعیت از ابوعیسی وراق و ابن الراوندی در اثبات وجوب امامت و بیان اوصاف امام ادلۀ عقلیه را بکار بردند و به ادلۀ سمعیه فقط برای تأیید ادلۀ عقلیه و تصرف در استدلال توجه کردند. (خاندان نوبختی ص 76 و 83 و 102 و 127)
