معنی ابن مأمون
- ابن مأمون (اِ نُ مَءْ)
- احمد بن علی بن هبه الله (509 -586 ه. ق.). از نسل مأمون بن هرون الرشید. نحوی و ادیب و فقیه. چندی منصب قضا رانده و در زمان مستنجد آنگاه که همه قضات محبوس گردیدند ازجمله او یازده سال در حبس بود و کتب بسیار در زندان تصنیف کرد و بزمان مستضی ٔ رهائی یافت