ابن عیاد اسکندری، مشهور به ابن قیم. وی شاعر و از اهالی اسکندریه بود. و در عهد ’آمر’ فاطمی مشهور شد و مدتی شاعر احمد بن افضل جمالی وزیر ’الحافظ’ بود. هنگامی که الحافظ وزیر خود جمالی را در سال 526 هجری قمری به قتل رساند. این ابن قیم را احضار کرد و بسبب سرودن قصیده ای در تقبیح خلفای مصر و عقاید آنها فرمان بکشتن او داد و شاعر در سنین جوانی بقتل رسید. (از الاعلام زرکلی بنقل از خریده القصر ج 2 ص 43)
