ابن اسحاق بن محمد بن غانیه، مشهور به ابن غانیه. وی امیر جزایر بالیار و نواحی آن در شرق اندلس بود. که در سال 579 هجری قمری پس ازدرگذشت پدرش حکومت را به دست گرفت و از مشغولیت بنی عبدالمؤمن (موحدین) در اندلس استفاده کرد و در سال 586 بر ساحل بجایه در الجزائر دست یافت و برخی از مخالفان موحدین به وی پیوستند و او را لقب ’امیرالمسلمین’ دادند. سپس در جنگی که بین او و یعقوب بن یوسف مؤمنی درگرفت وی شکست خورد و فرار کرد و در سال 585 در خیمۀ یک پیرزال عرب درگذشت. (از الاعلام زرکلی چ 2 ج 5 ص 68 از المعجب ص 270 و وصفه جزیره الاندلس ص 189)
