ابوعلی حسین بن عبدالله بن یوسف بن شبل. شاعر و حکیم و طبیب بغدادی. اشعار او متضمن معانی رائقۀ علمی و فلسفی است و قطعاتی از آن در فوات الوفیات آمده است. و هرچند بطب معروف است لکن جنبۀ فلسفی او قویتر است. و از اشعار اوست: بربّک ایّها الفلک المدار اقصّد ذاالمسیر ام اضطرار مدارک قل لنا فی ای ّ شی ٔ ففی افهامنا منک اتّهار و فیک نری الفضاء و هل فضاء سوی هذا الفضاء به تدار و عندک ترفع الارواح ام هل مع الاجساد یدرکها البوار
