ابوالحسن محمد بن احمد بن علی بن حسن بن شاذان قمی. محدث شیعی در مائۀ چهارم هجری. از ابن بابویه و دیگران روایت کرده و ابن قولویه خال او بود. تاریخ وفات اونیامد ولیکن در سال 402 ه. ق. بمکه بوده و کراجکی در این سال از او حدیث شنیده است و سی وهشت سال قبل از آن در سال 374 در کوفه میزیسته و بتحصیل علم حدیث اشتغال داشته است. او راست کتابی در مناقب امیرالمؤمنین علی علیه السلام. پدر او احمد بن علی نیز از محدثین و علمای شیعه است. او راست: کتاب زادالمسافر و امالی. (از روضات) (از رجال ابوعلی) (از رجال نجاشی)
