علی بن محمد. شاعر اندلسی. بلطافت اشعار و مهارت در تشبیهات مشهور است. او مادح درباریان عزیز عبیدی بوده و در اوائل سلطنت ظاهر درگذشته است. و سه بیت ذیل او راست: ولا ضوء الاّ من هلال کانّما تفرّق منه الغیم عن نصف دملج و قد حال دون المشتری من شعاعه ومیض کمثل الزئبق المترجرج کأن الثریا فی اواخر لیلها تحیه ورد فوق زهر بنفسج
