ابن عبدالقادر بن محمد حسینی ازهری، معروف به ابن الاسیر. از قبیلۀ بنی الاسیر و خود نویسنده و دانشمند و فقیه و شاعر بود. به سال 1232 هجری قمری در صیدا به دنیا آمد و به سال 1247هجری قمری به دمشق رفت و سپس به الازهر مصر روی آورد وهفت سال به تحصیل علم همت گماشت. آنگاه به طرابلس رفت و سه سال در آنجا ماند. یوسف مقامات دیوانی و علمی یافت و مدتی ریاست هیأت تحریریۀ روزنامه های ’ثمرات الفنون’ و ’لسان الحال’ را به عهده داشت. از آثار اوست: 1- رائض الفرائض. 2- شرح اطواق الذهب. 3- ارشادالوری. 4- رد الشهم للسهم. 5- سیف النصر. 6- دیوان شعر، که شامل برخی از اشعار اوست. یوسف به سال 1307 هجری قمری در بیروت درگذشته است.
