ابوالهندام مروان بن سلیمان بن یحیی بن ابی حفصۀ شاعر (105-182 یا 181 ه. ق.). اصلاً ایرانی و جد او ابوحفصه از مردم اصطخر فارس بوده. در زمان عثمان به کودکی او را به مدینه بردند و بعضی گویند طبیبی یهودی بوده از موالی سموأل بن عادیا و در زمان عثمان اسلام آورده و قول اول صحیح است چه سموأل اقلاً صد سال قبل از عثمان میزیسته ست. ابن ابی حفصه شاعری معروف به وده و او را از فصحای رتبۀ اول شمرند. و معن بن زائده یک قصیدۀ او را سیصدهزار درم صلت بخشیده است
