معنی ابلوک ابلوک (اَ) مردم منافق و دورنگ و فضول. (برهان) : بود از آن جوق قلندر ابلهی مرد ابلوکی رغیبی بی رهی. شاه داعی شیرازی. رجوع به ابلک شود لغت نامه دهخدا
