ابراهیم بن اسحاق بن ابوسهل بن نوبخت، مکنی به ابواسحاق. از اعاظم متکلمان امامیۀ قرن چهارم هجری است. او راست: الابتهاج فی اثبات اللذه العقلیه ﷲ تعالی، و الیاقوت فی علم الکلام. کتاب اخیر از قدیم ترین تألیفات کلامیۀعلمای امامیه است که علامۀ حلی آن را زیر عنوان ’انوار الملکوت فی شرح الیاقوت’ شرح کرده است. (از ریحانه الادب ج 4 ص 240). و رجوع به روضات الجنات ص 375 واعیان الشیعه ج 1 ص 236 و الذریعه ج 2 ص 210 شود
