مقدمه مفهومی گرداندن (Handling) در مهندسی نرم افزار به مجموعه ای از روش ها و تکنیک ها برای مدیریت جریان داده ها، کنترل خطاها و پردازش رویدادها در یک سیستم کامپیوتری اشاره دارد. این مفهوم نقش حیاتی در طراحی سیستم های پایدار و قابل اطمینان ایفا می کند و شامل جنبه های مختلفی از مدیریت حافظه گرفته تا پردازش استثناها می شود. گرداندن مؤثر منابع و رویدادها یکی از عوامل کلیدی در کارایی و قابلیت اطمینان سیستم های نرم افزاری محسوب می شود. انواع گرداندن 1. گرداندن خطا (Error Handling) 2. گرداندن رویداد (Event Handling) 3. گرداندن حافظه (Memory Handling) 4. گرداندن ورودی/خروجی (I/O Handling) 5. گرداندن همزمانی (Concurrency Handling) 6. گرداندن نشست (Session Handling) 7. گرداندن حالت (State Handling) الگوهای طراحی - الگوی گرداندن خطا با try-catch - الگوی Observer برای گرداندن رویداد - الگوی Resource Acquisition Is Initialization (RAII) - الگوی Circuit Breaker برای خطاهای تکراری - الگوی Retry برای عملیات ناموفق - الگوی Fallback برای شرایط بحرانی - الگوی Pooling برای مدیریت منابع بهترین روش ها - پیاده سازی گرداندن خطای جامع - استفاده از سیستم های لاگ گیری مناسب - مدیریت دقیق چرخه عمر منابع - اعتبارسنجی کامل ورودی ها - پیاده سازی مکانیزم های بازیابی خودکار - طراحی برای تحمل خطا (Fault Tolerance) - مستندسازی دقیق رفتارهای گرداندن چالش ها - تعادل بین کارایی و امنیت - مدیریت خطاهای غیرمنتظره - هماهنگی در سیستم های توزیع شده - اشکال زدایی شرایط رقابتی - مدیریت منابع محدود - حفظ سازگاری عقب گرد (Backward Compatibility) روندهای نوین - گرداندن هوشمند خطا با یادگیری ماشین - سیستم های خودترمیم (Self-healing Systems) - معماری های مقاوم (Resilient Architectures) - گرداندن رویدادهای جریان دار (Streaming Events) - الگوهای گرداندن خطای اعلانی (Declarative) - یکپارچه سازی با سیستم های مانیتورینگ پیشرفته
