معنی anständig
- anständig
- به طور شایسته، قابل احترام، مناسب، مؤدّب
واژههای مرتبط با anständig
beständig
- beständig
- مُستَمِرّ، مُقاوِم، هَمیشِگی
unanständig
- unanständig
- بِه طُورِ بی شَرمانِه، ناشایِست، بی حَیا، ناجور
ständig
- ständig
- بِه طُورِ دائِمی، ثابِت، بِه طُورِ مُداوِم، مداومًا