نمایی که در آن از نقابی مدور استفاده می شود و به آن حالتی شبیه عنبیه می بخشد (گاه از نقاب های بیضوی، مستطیلی و... استفاده می شود) . این نما در سینمای صامت طرفداران زیادی داشت و به دلایل زیر به کار می رفت: 1- باز کردن یا بستن صحنه ای که اولی عنبیه باز و دومی عنبیه بسته نام داشت. 2- جلب توجه بیننده به شخصیت یا شیء خاصی. 3- خلق جلوه های طنز آمیز با تمرکز روی یک شخصیت یا شیء و بعد باز کردن و گسترده کردن تصویر به نحوی که معلوم شود آن شخصیت یا شیء در وضعیت خاصی گیر افتاده است. 4- خلق این توهم که از یک سوراخ برای مثال سوراخ کلید به صحنه نگاه می شود
