کینماتوفون (Cinematophone) یکی از دستگاه های مخترعانه است که در تلاش برای ادغام صدا و تصویر در سینما بوده است. این دستگاه به طور خاص در دهه ۱۹۲۰ میلادی توسط مخترعان مختلفی توسعه یافته است و سعی داشته است تا با هماهنگ کردن فیلم با صدا، تجربه سینمایی را برای تماشاگران بهبود بخشد. در آن زمان، صدا و تصویر به طور جداگانه ضبط می شدند و پخش فیلم با صدا به چالشی برای صنعت سینما تبدیل شده بود. کینماتوفون به عنوان یکی از تلاش هایی برای ادغام صدا و تصویر در همان زمان توسعه یافته بود و می توان آن را به عنوان یکی از پیش نهادهای اولیه در راستای ایجاد سینمای صوتی مدرن دانست. با پیشرفت فناوری و توسعه تکنولوژی های صوتی و تصویری، دستگاه هایی مانند کینماتوفون به مرور زمان جای خود را به سینمای صوتی و تصویری مدرن دادند که به طور کامل صدا و تصویر را در یک فیلم هماهنگ می کنند و تجربه سینمایی را بهبود می بخشند. دستگاهی که در دوران سینمای صامت استفاده می شد، و جلوه های صوتی ایجاد می کرد.کینماتوفون (Cinematophone) یکی از دستگاه های مخترعانه است که در تلاش برای ادغام صدا و تصویر در سینما بوده است. این دستگاه به طور خاص در دهه ۱۹۲۰ میلادی توسط مخترعان مختلفی توسعه یافته است و سعی داشته است تا با هماهنگ کردن فیلم با صدا، تجربه سینمایی را برای تماشاگران بهبود بخشد. در آن زمان، صدا و تصویر به طور جداگانه ضبط می شدند و پخش فیلم با صدا به چالشی برای صنعت سینما تبدیل شده بود. کینماتوفون به عنوان یکی از تلاش هایی برای ادغام صدا و تصویر در همان زمان توسعه یافته بود و می توان آن را به عنوان یکی از پیش نهادهای اولیه در راستای ایجاد سینمای صوتی مدرن دانست. با پیشرفت فناوری و توسعه تکنولوژی های صوتی و تصویری، دستگاه هایی مانند کینماتوفون به مرور زمان جای خود را به سینمای صوتی و تصویری مدرن دادند که به طور کامل صدا و تصویر را در یک فیلم هماهنگ می کنند و تجربه سینمایی را بهبود می بخشند. دستگاهی که در دوران سینمای صامت استفاده می شد، و جلوه های صوتی ایجاد می کرد.
