تصویر با حاشیه محو (Blurred Edge) یا همان تصویر با پس زمینه محو، به یک تکنیک فتوگرافی اشاره دارد که در آن بخشی از تصویر (معمولاً پس زمینه) به صورت آهسته و متمرکز به تصویر کردن می شود در حالی که بخش دیگر (معمولاً سوژه اصلی) به صورت واضح و مشخص نمایش داده می شود. این تکنیک به طور گسترده ای در عکاسی پرتره و فتوگرافی منظره استفاده می شود و جهت ایجاد تمرکز بیشتر بر روی سوژه اصلی استفاده می شود. چگونگی ایجاد تصویر با حاشیه محو: 1. استفاده از دیافراگم باز : برای ایجاد تصویر با حاشیه محو، از یک دیافراگم باز (شماره f کوچک تر) استفاده می شود. این باعث کاهش دامنه عمق میدان تصویر (DOF) می شود که باعث می شود فقط سوژه اصلی در فاکوس باشد و پس زمینه به صورت محو نمایش داده شود. 2. فاصله معین با سوژه : برای بهترین نتیجه در ایجاد تصویر با حاشیه محو، سوژه اصلی باید از پس زمینه به فاصله معینی قرار گیرد. این باعث افزایش تأثیر تفاوت در سطوح فاصله و عمق میدان می شود. 3. استفاده از عدسی با طول کانونی بزرگ : عدسی هایی با طول کانونی بزرگ (مانند عدسی های پرایم با طول کانونی 50mm یا بزرگ تر) بهترین نتایج را در ایجاد حاشیه محو ارائه می دهند. این عدسی ها قادر به ایجاد یک DOF بسیار محدود هستند که این موضوع می تواند تصویری که در مرکز کاملا کانونی و واضح و در حاشیه ها محو است. چنین تصویری مشابه عکس های قدیمی است. از اینگونه تصاویر برای تاکید کردن بر مرکز تصویر و یا برای خلق جلوه عکس های قدیمی استفاده می شود. این روش نخستین بار توسط دیوید وارک گریفیث مورد استفاده قرار گرفت.برای خلق این تصاویر در ساده ترین روش، حاشیه عدسی دوربین را به وازلین آغشته می کنند.
