معنی برداشت سه گانه

برداشت سه گانه

برداشت سه گانه (Triple Take) در سینما، به معنای فیلم برداری یک صحنه خاص از سه زاویه مختلف یا سه بار پیاپی است. این تکنیک به کارگردانان و تدوین گران اجازه می دهد تا بهترین برداشت را انتخاب کرده و یا از ترکیب چند برداشت برای ایجاد صحنه ای جذاب و پویا استفاده کنند.
کاربردهای برداشت سه گانه:
1. تنوع در نماها :
- فیلم برداری از زوایای مختلف به کارگردان اجازه می دهد که صحنه را از چشم اندازهای مختلف نشان دهد و تجربه بصری متنوعی برای مخاطب ایجاد کند.
2. تدوین و ویرایش بهتر :
- داشتن چندین برداشت از یک صحنه به تدوین گر اجازه می دهد تا بهترین بخش ها را انتخاب کرده و به هم متصل کند، که می تواند به بهبود ریتم و جریان فیلم کمک کند.
3. پوشش خطاها :
- در صورتی که در یکی از برداشت ها خطا یا نقصی وجود داشته باشد، می توان از برداشت های دیگر استفاده کرد تا صحنه به صورت کامل و بدون نقص باشد.
4. ایجاد تنش و هیجان :
- تغییر سریع بین نماهای مختلف می تواند به ایجاد تنش، هیجان و احساسات مختلف در صحنه کمک کند.
مراحل برداشت سه گانه:
1. برنامه ریزی و پیش تولید :
- در این مرحله، کارگردان و فیلم بردار برنامه ریزی می کنند که از چه زوایایی و چگونه صحنه فیلم برداری شود.
2. فیلم برداری :
- صحنه سه بار از زوایای مختلف یا با تنظیمات مختلف فیلم برداری می شود. ممکن است از لنزها و فاصله های مختلفی استفاده شود تا نماهای نزدیک، متوسط و دور به دست آید.
3. تدوین و ویرایش :
- در مرحله تدوین، بهترین بخش های هر برداشت انتخاب شده و به هم متصل می شوند. تدوین گر ممکن است از تکنیک های مختلفی برای ترکیب نماها استفاده کند تا صحنه نهایی جذاب تر و منسجم تر باشد.
مثال ها و موارد استفاده:
- صحنه های اکشن : در صحنه های اکشن، استفاده از برداشت سه گانه می تواند به ایجاد تنش و هیجان بیشتر کمک کند. مثلاً، در یک صحنه مبارزه، می توان از نماهای نزدیک برای نشان دادن جزئیات، نماهای متوسط برای نشان دادن حرکات کلی و نماهای دور برای نشان دادن موقعیت کلی استفاده کرد.
- دیالوگ های مهم : در صحنه های دیالوگ، استفاده از نماهای مختلف می تواند به تاکید بر واکنش ها و احساسات شخصیت ها کمک کند.
- مناظر طبیعی و صحنه های بصری زیبا : برای نشان دادن مناظر طبیعی و صحنه های بصری زیبا، استفاده از برداشت های مختلف می تواند به برجسته سازی زیبایی های طبیعی کمک کند.
مزایا و معایب:
مزایا :
- ایجاد تنوع بصری.
- امکان پوشش خطاها و نقص ها.
- افزایش کیفیت تدوین و ویرایش.
- تقویت تأثیر احساسی صحنه.
معایب :
- افزایش زمان و هزینه تولید.
- نیاز به برنامه ریزی دقیق تر.
- احتمال ایجاد پیچیدگی در مرحله تدوین.
برداشت سه گانه یکی از تکنیک های قدرتمند در فیلم سازی است که به کارگردانان و تدوین گران امکان می دهد تا صحنه های جذاب تر و پویاتری خلق کنند و تجربه تماشای بهتری را برای مخاطبان فراهم آورند.
فیلم برداری از ماجرایی در سه مرتبه مختلف، به ترتیب از نمای دور، نمای متوسط و نمای نزدیک. حرکت باید عینا تکرار شود تا امکان برش تطبیقی فراهم شود. این روش دست تدوینگر را باز می گذارد تا فیلم ها را مطابق سلیقه و توصیه به هم پیوند بزند.برداشت سه گانه (Triple Take) در سینما، به معنای فیلم برداری یک صحنه خاص از سه زاویه مختلف یا سه بار پیاپی است. این تکنیک به کارگردانان و تدوین گران اجازه می دهد تا بهترین برداشت را انتخاب کرده و یا از ترکیب چند برداشت برای ایجاد صحنه ای جذاب و پویا استفاده کنند.
کاربردهای برداشت سه گانه:
1. تنوع در نماها :
- فیلم برداری از زوایای مختلف به کارگردان اجازه می دهد که صحنه را از چشم اندازهای مختلف نشان دهد و تجربه بصری متنوعی برای مخاطب ایجاد کند.
2. تدوین و ویرایش بهتر :
- داشتن چندین برداشت از یک صحنه به تدوین گر اجازه می دهد تا بهترین بخش ها را انتخاب کرده و به هم متصل کند، که می تواند به بهبود ریتم و جریان فیلم کمک کند.
3. پوشش خطاها :
- در صورتی که در یکی از برداشت ها خطا یا نقصی وجود داشته باشد، می توان از برداشت های دیگر استفاده کرد تا صحنه به صورت کامل و بدون نقص باشد.
4. ایجاد تنش و هیجان :
- تغییر سریع بین نماهای مختلف می تواند به ایجاد تنش، هیجان و احساسات مختلف در صحنه کمک کند.
مراحل برداشت سه گانه:
1. برنامه ریزی و پیش تولید :
- در این مرحله، کارگردان و فیلم بردار برنامه ریزی می کنند که از چه زوایایی و چگونه صحنه فیلم برداری شود.
2. فیلم برداری :
- صحنه سه بار از زوایای مختلف یا با تنظیمات مختلف فیلم برداری می شود. ممکن است از لنزها و فاصله های مختلفی استفاده شود تا نماهای نزدیک، متوسط و دور به دست آید.
3. تدوین و ویرایش :
- در مرحله تدوین، بهترین بخش های هر برداشت انتخاب شده و به هم متصل می شوند. تدوین گر ممکن است از تکنیک های مختلفی برای ترکیب نماها استفاده کند تا صحنه نهایی جذاب تر و منسجم تر باشد.
مثال ها و موارد استفاده:
- صحنه های اکشن : در صحنه های اکشن، استفاده از برداشت سه گانه می تواند به ایجاد تنش و هیجان بیشتر کمک کند. مثلاً، در یک صحنه مبارزه، می توان از نماهای نزدیک برای نشان دادن جزئیات، نماهای متوسط برای نشان دادن حرکات کلی و نماهای دور برای نشان دادن موقعیت کلی استفاده کرد.
- دیالوگ های مهم : در صحنه های دیالوگ، استفاده از نماهای مختلف می تواند به تاکید بر واکنش ها و احساسات شخصیت ها کمک کند.
- مناظر طبیعی و صحنه های بصری زیبا : برای نشان دادن مناظر طبیعی و صحنه های بصری زیبا، استفاده از برداشت های مختلف می تواند به برجسته سازی زیبایی های طبیعی کمک کند.
مزایا و معایب:
مزایا :
- ایجاد تنوع بصری.
- امکان پوشش خطاها و نقص ها.
- افزایش کیفیت تدوین و ویرایش.
- تقویت تأثیر احساسی صحنه.
معایب :
- افزایش زمان و هزینه تولید.
- نیاز به برنامه ریزی دقیق تر.
- احتمال ایجاد پیچیدگی در مرحله تدوین.
برداشت سه گانه یکی از تکنیک های قدرتمند در فیلم سازی است که به کارگردانان و تدوین گران امکان می دهد تا صحنه های جذاب تر و پویاتری خلق کنند و تجربه تماشای بهتری را برای مخاطبان فراهم آورند.
فیلم برداری از ماجرایی در سه مرتبه مختلف، به ترتیب از نمای دور، نمای متوسط و نمای نزدیک. حرکت باید عینا تکرار شود تا امکان برش تطبیقی فراهم شود. این روش دست تدوینگر را باز می گذارد تا فیلم ها را مطابق سلیقه و توصیه به هم پیوند بزند.