نمای خیلی دور (Extreme Long Shot) در زبان سینما و فیلم سازی به تصویری از یک صحنه یا منظر کلی اشاره دارد که فاصله بسیار زیادی از دوربین قرار دارد و شخصیت ها یا شیء ها به صورت کوچک و در کلیت دیداری نمایش داده می شوند. این نوع نما به تماشاگر اجازه می دهد تا محیط کلی و مکانی را به دید می آورد و نشان می دهد که شخصیت ها یا اجسام در موقعیت بزرگ و فاصله ای قرار دارند. ویژگی های نمای خیلی دور عبارتند از: 1. معرفی محیط : این نمایشگری به تماشاگر اجازه می دهد تا با محیط و فضای کلی فیلم آشنا شود، به طوری که مکان، زمینه و اجزاء مختلف محیط قابل مشاهده باشند. 2. نمایش تعاملات بین موجودات : با نمایش اشیا و شخصیت ها در فاصله بزرگ، می توان تعاملات و روابط بین اجسام و شخصیت ها را در قالب محیط کلی به نمایش گذاشت. 3. استفاده در صحنه های گسترده : نمای خیلی دور معمولاً در صحنه هایی که نیاز به نمایش گسترده و مکان های بزرگی مانند منظره ها، تعاملات طبیعی و یا صحنه های عمده می باشند. 4. استفاده برای ایجاد حساسیت مکانی : این نمایشگری برای ایجاد احساساتی مانند تنهایی، غربت یا بزرگی مکانی به کار می رود، از طریق نمایش فضای خالی و سریع از جزئیات. نمای خیلی دور به عنوان یک ابزار برجسته برای ایجاد ارتباط بین مکان و شخصیت ها در فیلم سازی بسیار مفید است و می تواند تجربه وسیع و کلانی از محیط فیلم برداری به تماشاگران ارائه دهد. نمایی بسیار دور از یک موضوع به شکلی که تمام اشیاء پیرامون آن به صورت ریز در کادر مشهود باشد.
