نمای تعقیبی (Tracking Shot) یا نمای متحرک یک تکنیک سینمایی است که در آن دوربین به طور مداوم متحرک است و همراه با شخصیت یا شیء حرکت می کند، معمولاً به طول یک مسیر خاص. این تکنیک به وسیلهٔ دوربین تحت حرکت ایجاد می شود و می تواند به صورت دستی (توسط فیلم بردار با استفاده از یک دسته دوربین) یا با استفاده از دستگاه های جایگزین خودکار (مانند ریل دوربین) صورت گیرد. نمای تعقیبی اغلب برای ایجاد حس فضایی و تعقیب فعالیت ها یا شخصیت ها در فیلم استفاده می شود. این تکنیک می تواند در صحنه های اکشن، تعقیب و گریز، فیلم های مستند و حتی بخش هایی از فیلم های دراماتیک استفاده شود تا تعاملات بین شخصیت ها یا حرکات شیء را به طور واضح نشان دهد. نمای تعقیبی معمولاً به دلیل پیچیدگی فنی و نیاز به برنامه ریزی دقیق حرکت دوربین، به عنوان یک ابزار برجسته برای ایجاد حساسیت در تصاویر و افزایش جذابیت بصری در فیلم ها استفاده می شود. نمایی است که همگام با حرکات موضوع، آن را در کادر می گیرد. به عبارت دیگر سوژه ی فیلمبرداری در این نما تعقیب می شود.نمای تعقیبی (Tracking Shot) یا نمای متحرک یک تکنیک سینمایی است که در آن دوربین به طور مداوم متحرک است و همراه با شخصیت یا شیء حرکت می کند، معمولاً به طول یک مسیر خاص. این تکنیک به وسیلهٔ دوربین تحت حرکت ایجاد می شود و می تواند به صورت دستی (توسط فیلم بردار با استفاده از یک دسته دوربین) یا با استفاده از دستگاه های جایگزین خودکار (مانند ریل دوربین) صورت گیرد. نمای تعقیبی اغلب برای ایجاد حس فضایی و تعقیب فعالیت ها یا شخصیت ها در فیلم استفاده می شود. این تکنیک می تواند در صحنه های اکشن، تعقیب و گریز، فیلم های مستند و حتی بخش هایی از فیلم های دراماتیک استفاده شود تا تعاملات بین شخصیت ها یا حرکات شیء را به طور واضح نشان دهد. نمای تعقیبی معمولاً به دلیل پیچیدگی فنی و نیاز به برنامه ریزی دقیق حرکت دوربین، به عنوان یک ابزار برجسته برای ایجاد حساسیت در تصاویر و افزایش جذابیت بصری در فیلم ها استفاده می شود. نمایی است که همگام با حرکات موضوع، آن را در کادر می گیرد. به عبارت دیگر سوژه ی فیلمبرداری در این نما تعقیب می شود.
