اصطلاحی که در زمان سینمای صامت به فیلم های طولانی تر از یک حلقه اطلاق می شد. فیلم های یک حلقه ای یا کمتر را فیلم کوتاه می نامیدند. اصطلاح `فیلم بلند` به معنای فیلمی است که مدت زمان زیادی دارد، به طور معمول حداقل 40 دقیقه یا 75 دقیقه حتی بیشتر از دو ساعت. این نوع فیلم ها ممکن است به دلایل مختلفی مانند داشتن داستان پیچیده، توسعه شخصیت ها، نمایش دنیای وسیع و یا ایجاد تجربه عمیق تر برای تماشاگران، بلندی زمانی بیشتری داشته باشند. ویژگی های فیلم های بلند: 1. گستردگی داستانی : فیلم های بلند معمولاً دارای داستان های پیچیده و گسترده ای هستند که نیاز به زمان طولانی برای روایت و توسعه دارند. 2. توسعه شخصیت : این فیلم ها اغلب به توسعه شخصیت ها و نمایش عمیق تر احساسات و روابط بین شخصیت ها می پردازند. 3. مواقعت جغرافیایی یا تاریخی وسیع : برخی فیلم های بلند دارای مواقعت گسترده جغرافیایی یا زمانی هستند که نیاز به زمان بیشتری برای نمایش دنیای آنها دارند. 4. نمایش اعماق انسانی : این فیلم ها ممکن است به تمایلات، اندیشه ها، و اعماق روانی شخصیت ها پرداخته و تجربه های عمیق تری را برای تماشاگر ارائه دهند.
دهی است از دهستان مرکزی بخش حومه شهرستان بهبهان، واقع در15هزارگزی جنوب خاوری بهبهان و 10هزارگزی جنوب خاوری شوسۀ بهبهان به اهواز. موقع جغرافیایی آن دشت و هوای آن گرمسیری و مالاریائی است. این ده 93 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آن غلات، برنج، حبوبات، کنجد، پشم و لبنیات و شغل اهالی زراعت و حشم داری است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)