معنی يُفقِرُ
- يُفقِرُ
- فقیر کردن، او فقیر می کند
واژههای مرتبط با يُفقِرُ
يُوقِفُ
- يُوقِفُ
- مُتِوَقِّف کَردَن، او مِی ایستَد
يُوقِظُ
- يُوقِظُ
- بیدار کَردَن، بیدار مِی شَوَد
يُنقِذُ
- يُنقِذُ
- نَجَات دادَن، ذَخیرِه مِی کُند
يُفلِحُ
- يُفلِحُ
- مُوَفّق شُدَن، او مُوَفَّق مِی شَوَد
يُفاقِمُ
- يُفاقِمُ
- تَشدِید کَردَن، تَشدِید مِی کُند
يُغمِرُ
- يُغمِرُ
- غوطِه وَر کَردَن، او غَلَبِه مِی کُند
يُعذِرُ
- يُعذِرُ
- عُذر خوٰاستَن، خُودَش را بَهانه مِی کُند
يُزهِرُ
- يُزهِرُ
- شُکوفِه دادَن، شُکوفا مِی شَوَد
يُخبِرُ
- يُخبِرُ
- اِطِّلاع دادَن، او مِی گویَد