معنی يُعذِرُ
- يُعذِرُ
- عذر خوٰاستن، خودش را بهانه می کند
واژههای مرتبط با يُعذِرُ
يُفقِرُ
- يُفقِرُ
- فَقیر کَردَن، او فَقیر مِی کُند
يُغمِرُ
- يُغمِرُ
- غوطِه وَر کَردَن، او غَلَبِه مِی کُند
يُعلِنُ
- يُعلِنُ
- تَبلِیغ کَردَن، او اِعلام مِی کُند، اِعلام کَردَن
يُبذِلُ
- يُبذِلُ
- اِعمال کَردَن، خَرج مِی کُند
يُزهِرُ
- يُزهِرُ
- شُکوفِه دادَن، شُکوفا مِی شَوَد
يُخبِرُ
- يُخبِرُ
- اِطِّلاع دادَن، او مِی گویَد
يُجبِرُ
- يُجبِرُ
- مَجبور کَردَن، او مَجبور مِی کُند
يُبهِرُ
- يُبهِرُ
- جَذب کَردَن، خیرِه مِی شَوَد