معنی يَشُورُ
- يَشُورُ
- مشورت دادن، نبخشیدن
واژههای مرتبط با يَشُورُ
يَثُورُ
- يَثُورُ
- فَوَران کَردَن، او شورِش مِی کُند
يَدُورُ
- يَدُورُ
- غَلتیدَن، مِی چَرخَد، چَرخاندَن
يَلُومُ
- يَلُومُ
- سَرزَنِش کَردَن، او سَرزَنِش مِی کُند
يَقُولُ
- يَقُولُ
- گُفتَن، او مِی گویَد
يَقُودُ
- يَقُودُ
- هِدایَت کَردَن، او رانَندِگی مِی کُند
يَفُوقُ
- يَفُوقُ
- فَراتَر رَفتَن، فَراتَر مِی رود
يَعُودُ
- يَعُودُ
- بازگَشتَن، او بَر می گَردَد
يَشهُرُ
- يَشهُرُ
- شُهرَت یافتَن، او مَعروف اَست
يَشكُرُ
- يَشكُرُ
- قَدردانی کَردَن، مُتَشَکّرم