معنی يَسكُتُ
- يَسكُتُ
- سکوت کردن، او ساکت است
واژههای مرتبط با يَسكُتُ
يَسكُنُ
- يَسكُنُ
- خانِه داشتَن، او بی حَرَکَت مِی ماند، سُکونَت داشتَن
يَشكُرُ
- يَشكُرُ
- قَدردانی کَردَن، مُتَشَکّرم
يَسقُطُ
- يَسقُطُ
- دَر حالِ فُروپاشی، او مِی اُفتَد، اُفتادَن
يَسجُنُ
- يَسجُنُ
- حَبس کَردَن، او زِندانی اَست
يَسجُلُ
- يَسجُلُ
- ثَبت کَردَن، او ثَبت مِی کُند
يَثبُتُ
- يَثبُتُ
- ماندَن، ثابِت قَدَم، چَسباندَن
يَذكُرُ
- يَذكُرُ
- بِه یاد آوَردَن، اِشارِه مِی کُند
يَحكُمُ
- يَحكُمُ
- قِضاوَت کَردَن، او حُکومَت مِی کُند، داوَری کَردَن، حُکومَت کَردَن