معنی يَسقُطُ
- يَسقُطُ
- در حال فروپاشی، او می افتد، افتادن
واژههای مرتبط با يَسقُطُ
يَنقُلُ
- يَنقُلُ
- واسِطِه بودَن، او مِی رِسانَد
يَنقُضُ
- يَنقُضُ
- پَشیمان شُدَن، او سَرنِگون مِی کُند
يَنقُشُ
- يَنقُشُ
- حَکّاکی کَردَن، او حَکّاکی مِی کُند
يَنقُبُ
- يَنقُبُ
- حَفّاری کَردَن، او حَفّاری مِی کُند
يَصقُلُ
- يَصقُلُ
- تیز کَردَن، جَلا مِی دَهَد
يَسكُنُ
- يَسكُنُ
- خانِه داشتَن، او بی حَرَکَت مِی ماند، سُکونَت داشتَن
يَسكُتُ
- يَسكُتُ
- سُکوت کَردَن، او ساکِت اَست
يَسجُنُ
- يَسجُنُ
- حَبس کَردَن، او زِندانی اَست
يَسجُلُ
- يَسجُلُ
- ثَبت کَردَن، او ثَبت مِی کُند