معنی يَبلَعُ
- يَبلَعُ
- بلعیدن، آب دهانش را قورت می دهد
واژههای مرتبط با يَبلَعُ
يَصلَعُ
- يَصلَعُ
- کَچَل شُدَن، او کَچَل مِی شَوَد
يَنفَعُ
- يَنفَعُ
- مُفید بودَن، کار مِی کُند
يَملَأُ
- يَملَأُ
- دُوبارِه پُر کَردَن، پُر مِی کُند، پُر کَردَن
يَقمَعُ
- يَقمَعُ
- سَرکوب کَردَن، سَرکوب مِی کُند
يَطبَعُ
- يَطبَعُ
- چاپ کَردَن، چاپ مِی کُند
يَصنَعُ
- يَصنَعُ
- طَبَقِه بَندی کَردَن، او مِی سازَد، ساختَن، مُدِل کَردَن
يَسمَعُ
- يَسمَعُ
- شِنیدَن، او مِی شِنَوَد
يَرفَعُ
- يَرفَعُ
- بالا بُردَن، او بالا مِی بَرَد، بُلَند کَردَن
يَدفَعُ
- يَدفَعُ
- وادار کَردَن، او پَرداخت مِی کُند