معنی نَبَحَ
- نَبَحَ
- پارس کردن، پارس کرد
واژههای مرتبط با نَبَحَ
ذَبَحَ
- ذَبَحَ
- کُشتَن، ذِبح
نَصَحَ
- نَصَحَ
- نُوک زَدَن، نَصیحَت کَرد
نَبَتَ
- نَبَتَ
- روییدَن، جَوانِه زَد
حَبَكَ
- حَبَكَ
- رِشتِه کَردَن، او شُما را دوست داشت
حَبَسَ
- حَبَسَ
- کُپِّه کَردَن، حَبس، بازداشت کَردَن، حَبس کَردَن، مَحبوس کَردَن
خَبَزَ
- خَبَزَ
- پُختَن، نان، کِیک پُختَن
رَابَحَ
- رَابَحَ
- سود بُردَن، بَرَندِه
جَرَحَ
- جَرَحَ
- آسیب زَدَن، جِراحَت، زور زَدَن، زَخم بَرداشتَن، زَخم زَدَن
جَبَسَ
- جَبَسَ
- گَچ کاری کَردَن، گَچ