معنی مُذنِب
- مُذنِب
- گناهکار
واژههای مرتبط با مُذنِب
مُتعِب
- مُتعِب
- خَستِه کُنَندِه، خَستِه، آزاردَهَندِه
مُذِيب
- مُذِيب
- حَلّال
مُرهِب
- مُرهِب
- تَرسناک، وَحشَتناک، تَرسانَندِه
مُرعِب
- مُرعِب
- هُشداردَهَندِه، وَحشَتناک، تَرسناک، وَحشَت زَدِه، تَرسان
مُقنِع
- مُقنِع
- مُتِقاعِدکُنَندِه، قانِع کُنَندِه
مُغضِب
- مُغضِب
- عَصَبانی کُنَندِه، عَصَبانی
مُمنِع
- مُمنِع
- بازدارَندِه، مَمنوع
مُنذِر
- مُنذِر
- هُشداردَهَندِه، هُشدار، پیش گویانِه
مُذِل
- مُذِل
- تَحقیرآمیز، تَحقِیر کُنَندِه