معنی مَلَكَ
- مَلَكَ
- مالک بودن، پادشاه، دارا بودن
واژههای مرتبط با مَلَكَ
مَلَأَ
- مَلَأَ
- پُر کَردَن
هَلَكَ
- هَلَكَ
- بِه هَلاکَت رِساندَن، او اَز بِین رَفت، نابود شُدَن
بَلَغَ
- بَلَغَ
- بِه اَوج رِسیدَن، رِسید، رِسیدَن
بَلَعَ
- بَلَعَ
- بَلعیدَن، قورت دادَن
أَهلَكَ
- أَهلَكَ
- خَراب کَردَن، او نابود کَرد
حَلَمَ
- حَلَمَ
- رُویابافی کَردَن، رُؤیا
حَلَقَ
- حَلَقَ
- حَلقِه زَدَن، اِصلاح، اِصلاح کَردَن
حَلَفَ
- حَلَفَ
- قَسَم خُوردَن، قَسَم خُورد
حَرَكَ
- حَرَكَ
- چَرخاندَن، او هَم زَد