معنی قَاطَعَ
- قَاطَعَ
- تحریم کردن، او حرفش را قطع کرد
واژههای مرتبط با قَاطَعَ
قَارَعَ
- قَارَعَ
- با قاشُق خُوردَن، خوٰانَندِه رَپ
قَطَعَ
- قَطَعَ
- بُرِش کَردَن، بُریدَن، هَک کَردَن، اِعتِراض کَردَن، اِظهار نَظَر کَردَن، قَطع کَردَن، کوتاه کَردَن، کَندَن
بَاضَعَ
- بَاضَعَ
- تُخم گُذاری کَردَن، تَهَاجُمی
خَادَعَ
- خَادَعَ
- فَریب دادَن، فَریبَندِه
دَافَعَ
- دَافَعَ
- دِفاع کَردَن، اَنگیزِه، مُحافِظَت کَردَن
خَاطَئَ
- خَاطَئَ
- مُخالِفَت کَردَن، اِشتِباه
خَاطَرَ
- خَاطَرَ
- ریسک کَردَن، خَطَر
خَاطَبَ
- خَاطَبَ
- گُلدوزی کَردَن، او صُحبَت کَرد
صَارَعَ
- صَارَعَ
- تَصَادُم کَردَن، او مُبارِزِه کَرد