معنی قَاتَلَ
- قَاتَلَ
- نبرد کردن، قاتل، جنگیدن، کشتی گرفتن
واژههای مرتبط با قَاتَلَ
قَتَلَ
- قَتَلَ
- اَز بِین بُردَن، کُشتَن، قَتل کَردَن
بَادَلَ
- بَادَلَ
- مُبادِلِه کَردَن، او مُبادِلِه کَرد
عَامَلَ
- عَامَلَ
- عامِل بودَن، عامِل
عَادَلَ
- عَادَلَ
- مُعادِل بودَن، مُنصِفانِه، نُرمال کَردَن
قَبَّلَ
- قَبَّلَ
- بوسیدَن، قَبل اَز
قَامَرَ
- قَامَرَ
- قُمار کَردَن، قُمار
قَالَدَ
- قَالَدَ
- تَقلِید کَردَن، او گُفت
قَاطَعَ
- قَاطَعَ
- تَحرِیم کَردَن، او حَرفَش را قَطع کَرد
قَارَنَ
- قَارَنَ
- مُقایِسِه کَردَن، مُقایِسِه کُنید