معنی فَكِيه
- فَكِيه
- شوخ، فکّ
واژههای مرتبط با فَكِيه
فَقِيه
- فَقِيه
- فَقیه، حُقوقدان
بَكِير
- بَكِير
- دَست نَخُوردِه، اَوایِل
حَكِيم
- حَكِيم
- قابِلِ قِضاوَت، عاقِل، خِرَدمَند
ذَكِيّ
- ذَكِيّ
- باهوش، خُوشمَزِه، هوشمَند، زیرَک، زِرَنگ
مَكِير
- مَكِير
- زیرَکانِه، نَقشِه کِشی
كَرِيه
- كَرِيه
- بی مَزِّه، ناپَسَند، نِفرَت اَنگیز، بوی بَد
فَرِيش
- فَرِيش
- مَخمَلی، تازِه
فَرِيد
- فَرِيد
- بِی هَمتا، مُنحَصِر بِه فَرد
فَتِيّ
- فَتِيّ
- پِسَری، پِسَر، پِسَرانِه