معنی فَقِيه
- فَقِيه
- فقیه، حقوقدان
واژههای مرتبط با فَقِيه
فَكِيه
- فَكِيه
- شوخ، فَکّ
فَقِير
- فَقِير
- گِدایی، فَقیر، مَحض، نِیَازمَند، کَم بَرخُوردار
بَقِيَ
- بَقِيَ
- آخِرین بودَن، او ماند، ماندَن
دَقِيق
- دَقِيق
- زَنگ زَدِگی، دَقیق، بِه مُوقِع، ظَریف، پُرصِدا، دَقیق و موشِکاف، وَسواسی
تَقِيّ
- تَقِيّ
- مُؤمِن، پَارسَا، پَرهیزگار
ثَقِيل
- ثَقِيل
- سَنگین
عَقِيم
- عَقِيم
- اِستِریل
شَقِيق
- شَقِيق
- بِلُوند، بَرادَر، شِکافَندِه
شَقِيّ
- شَقِيّ
- شورِشگَر، دِلهُرِه، دَمدَمی، شوخ