معنی فَسَخَ
- فَسَخَ
- آسیب زدن، باطل کرد
واژههای مرتبط با فَسَخَ
فَسَدَ
- فَسَدَ
- بی نَظمی ایجاد کَردَن، آشُفتِگی، آلودِه کَردَن، بِه هَم ریختَن، گَندیدَن، خَراب کَردَن
فَسَحَ
- فَسَحَ
- فَضا دادَن، پاک کَرد
نَسَخَ
- نَسَخَ
- کُپی کَردَن، کُپی ها، فُتوکُپی گِرِفتَن، رونِوِشت بَرداری کَردَن
بَسَمَ
- بَسَمَ
- لَبخَندیدَن، دَر یِک لَبخَند
بَسَطَ
- بَسَطَ
- فَرش کَردَن، تَمدِید کُنید
حَسَدَ
- حَسَدَ
- بَددِل بودَن، حَسادَت کَردَن
حَسَبَ
- حَسَبَ
- مُحاسِبِه کَردَن، او مُحاسِبِه کَرد، زَمان سَنجیدَن
تَسَخَّ
- تَسَخَّ
- آلودِه کَردَن، کَثیف شُو
طَبَخَ
- طَبَخَ
- پُختَن، بَرایِ پُختَن