معنی فَجَّرَ
- فَجَّرَ
- انفجار کردن، سپیده دم، مختل کردن، بادکنک کردن، حباب ساختن، کیسه زدن
واژههای مرتبط با فَجَّرَ
فَكَّرَ
- فَكَّرَ
- دَر نَظَر گِرِفتَن، فِکر کَردَن، دُوبارِه فِکر کَردَن
فَسَّرَ
- فَسَّرَ
- تَفسیر کَردَن، او تُوضِیح داد
فَجَرَ
- فَجَرَ
- تَرکیدَن، سِپیدِه دَم، شِکَستَن، طُلوع کَردَن، غُرغُر کَردَن، جوشیدَن، فِشار کَم کَردَن
أَخَّرَ
- أَخَّرَ
- تَعویق اَنداختَن، آخَرین
أَجبَرَ
- أَجبَرَ
- وادار کَردَن، او مَجبور شُد
أَجَّلَ
- أَجَّلَ
- بِه تَعویق اَنداختَن، باشِه، تَعویق اَنداختَن
أَثَّرَ
- أَثَّرَ
- تأثیر گُذاشتَن، اَثَر
بَشَّرَ
- بَشَّرَ
- پودر کَردَن، مُوعِظِه کَرد، پیش نِشان دادَن
بَرَّرَ
- بَرَّرَ
- وَحشی کَردَن، او تَوجِیه کَرد، تَوجِیه کَردَن