معنی عَار
- عَار
- بی احترامی، شرمندگی
واژههای مرتبط با عَار
عمار
- عمار
- مرد با ایمان، ثابت و استوار، نام پسر یاسر از یاران پیامبر (ص)
عرار
- عرار
- نرجس بری، نرگس صحرایی
عفار
- عفار
- نان بی نان خورش، نان خشک، در علم زیست شناسی درختی که از آن چوب آتش زنه تهیه می شود
عقار
- عقار
- خانه، ملک، آب و زمین زراعتی
عصار
- عصار
- گرد و غبار شدید، حین، هنگام
عثار
- عثار
- لغزیدن و افتادن، به سر درآمدن
عقار
- عقار
- درخت، دوا، دارو، داروی گیاهی
عطار
- عطار
- فروشندۀ داروهای گیاهی، عطرفروش، کسی که داروها و چیزهای خوش بو می فروشد
عیار
- عیار
- زرنگ، چالاک، تردست، دزد
هر یک از عیاران که انسان هایی دلیر و جوانمرد و حامی ضعفا بوده اند، این طبقه در دورۀ عباسی در خراسان، سیستان، بغداد و نواحی دیگر ظهور کردند
کنایه از جسور و بی پروا، کسی که بی پروا زندگی خود را به خوشی و کامروایی می گذراند
