معنی سَكَنَ
- سَكَنَ
- ساکن شدن، مسکن، سکونت داشتن، سکنه گذاری کردن، آرام کردن
واژههای مرتبط با سَكَنَ
سَجَنَ
- سَجَنَ
- حَبس کَردَن، زِندان
سَكَّنَ
- سَكَّنَ
- خاموش کَردَن، مُسَکِّن
سَكَرَ
- سَكَرَ
- مَست کَردَن، شِکَر
سَكَبَ
- سَكَبَ
- ریختَن، او ریخت
أَكَلَ
- أَكَلَ
- خُوردَن، غَذا، پُرخُوری کَردَن
حَكَمَ
- حَكَمَ
- قِضاوَت کَردَن، حُکومَت کَردَن، مَحکوم کَردَن، حُکم دادَن
حَقَنَ
- حَقَنَ
- تَزرِیق کَردَن، تَزرِیق
حَضَنَ
- حَضَنَ
- تُخم گُذاری کَردَن، سینِه، دَر آغوش گِرِفتَن
حَزَنَ
- حَزَنَ
- اَفسُردِه کَردَن، غَم و اَندوه، اَندوهگین شُدَن