معنی سَقَطَ
- سَقَطَ
- سقوط کردن، او افتاد، زمین خوردن، به زمین افتادن
واژههای مرتبط با سَقَطَ
أَسقَطَ
- أَسقَطَ
- اَنداختَن، او سُقوط کَرد
بَسَطَ
- بَسَطَ
- فَرش کَردَن، تَمدِید کُنید
حَقَنَ
- حَقَنَ
- تَزرِیق کَردَن، تَزرِیق
خَلَطَ
- خَلَطَ
- آمادِه کَردَن، مَخلوط کَردَن، آشُفتِه کَردَن، تَرکیب کَردَن
ثَقَبَ
- ثَقَبَ
- سوراخ کَردَن، سوراخ
ضَبَطَ
- ضَبَطَ
- تَنظِیم کَردَن، تَنظِیم کُنید
ضَغَطَ
- ضَغَطَ
- فِشُردِه کَردَن، فِشار، فِشار دادَن، فِشار آوَردَن، فِشُردَن
عَقَدَ
- عَقَدَ
- قَرارداد بَستَن، یِک قَرارداد، گِرِه زَدَن
شَرَطَ
- شَرَطَ
- شَرط قَرار دادَن، وَضعِیَت، پُلیس را نَظارَت کَردَن، تَعیین کَردَن