معنی سَجن
- سَجن
- حبس، زندان
واژههای مرتبط با سَجن
سرجن
- سرجن
- پارسی تازی گشته سرگین
سوجن
- سوجن
- مُتِوَرِّم، تَوَرُّم، وَرَم، وَرَم کَردِه
ساجن
- ساجن
- زندانی کننده. ج، سُجّان. (تاج العروس)
سلجن
- سلجن
- کاک. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
سلجن
- سلجن
- بی شرمی کردن وسخنان درشت بر روی مردم گفتن. (برهان) (آنندراج)
سنجن
- سنجن
- این کلمه در بیت ذیل از ناصرخسرو آمده است و می نماید که مرادف سوزن یاصورتی از آن یا محرف کلمه دیگری باشد:
خویشتن دار چو احوال همی بینی
خیره بی رشته و هنجار مکش سنجن.
ناصرخسرو (دیوان چ تهران ص 310)
سوجن
- سوجن
- دارای حرارت زیاد سوزنده سوزاننده، چراغی که بر مزار روشن می کردند
سجن
- سجن
- زندان
سجن
- سجن
- سرمای سخت، سجام، سجد، شجد، شجام
