معنی حَرب
- حَرب
- جنگ افروزی، جنگ
واژههای مرتبط با حَرب
حارب
- حارب
- جنگجوی جنگی جنگنده رزم کننده، جمع حاربین
حارب
- حارب
- جنگنده، رزم کننده
ضَرب
- ضَرب
- ضَرب، ضَربِه زَدَن
حثرب
- حثرب
- گیاهی است که در زمین نرم روید. یا گیاهی است که جز در زمین هموار سخت و بی سنگ نروید، آب سطبر، چربش باقی مانده در بن دیگ. (منتهی الارب)
حترب
- حترب
- کوتاه. (منتهی الارب). کوتاه بالا
حارب
- حارب
- نعت فاعلی از حرب
حارب
- حارب
- موضعی است در حوالی دمشق، بحوران شام و نزدیک مرج الصفر، از سرزمین قضاعه. (معجم البلدان)
حرب
- حرب
- جنگ
حرب
- حرب
- نبرد، ستیز، رزم، کارزار، مقاتله، پیکار، پرخاش
