معنی تَوَقَّفَ
- تَوَقَّفَ
- متوقّف کردن، برای توقّف، توقّف کردن
واژههای مرتبط با تَوَقَّفَ
تَحَقَّقَ
- تَحَقَّقَ
- تَأیید کَردَن، تَأیید
تَحَرَّفَ
- تَحَرَّفَ
- تاب بَرداشتَن، او تَحرِیف شُدِه بود
تَأَسَّفَ
- تَأَسَّفَ
- اَندوهگین بودَن، او مُتَأَسِّف بود
تَخَفَّفَ
- تَخَفَّفَ
- بافِر شُدَن، آهِستِه تَر
تَوَرَّمَ
- تَوَرَّمَ
- نَفخ کَردَن، تَوَرُّم
تَوَتَّرَ
- تَوَتَّرَ
- مُضطَرِب شُدَن، تَنِش
تَنَقَّلَ
- تَنَقَّلَ
- بی صِدا حَرَکَت کَردَن، او بِه اَطراف حَرَکَت کَرد
تَصَرَّفَ
- تَصَرَّفَ
- دَفع کَردَن، رَفتار، رَفتار کَردَن
تَشَقَّقَ
- تَشَقَّقَ
- تَرَک خُوردَن، او تَرَک خُورد