معنی تَكَوَّنَ
- تَكَوَّنَ
- تشکیل شدن، تشکیل شده است
واژههای مرتبط با تَكَوَّنَ
تَكَوَّمَ
- تَكَوَّمَ
- بَرجَستِه کَردَن، او خَم شُد
تَحَصَّنَ
- تَحَصَّنَ
- تَحکیم کَردَن، خُودَش را مُحکَم کَرد
تَجَوَّلَ
- تَجَوَّلَ
- پَرسِه زَدَن، سَرگَردان، پیادِه رَویِ طولانی کَردَن، سَرگَردان شُدَن
تَأَوَّهَ
- تَأَوَّهَ
- آه کِشیدَن، نالِه
تَخَمَّنَ
- تَخَمَّنَ
- گُمان کَردَن، او حَدس زَد
تَحَوَّلَ
- تَحَوَّلَ
- تَبدیل کَردَن، تَبدیل، واگُذار کَردَن، تَغییر یافتَن، بِه دُورِ خُود چَرخیدَن
تَفَوَّقَ
- تَفَوَّقَ
- اُستاد شُدَن، بَرتَری، بَرتَری یافتَن، سِبقَت گِرِفتَن
تَلَوَّثَ
- تَلَوَّثَ
- آلودَن، آلودِگی
تَكَلَّمَ
- تَكَلَّمَ
- حَرف زَدَن، صُحبَت کَردَن